Michael: Nee, het ging niet echt goed met mij. Depressieve gevoelens, en altijd maar moe, zo moe. Als ik aan het einde van de werkdag naar huis reed, moest ik vaak vechten tegen de slaap. Levensgevaarlijk! Ik probeerde mijn vermoeidheid nog enigszins te bestrijden met energiedrankjes, terwijl dat in werkelijkheid het probleem alleen maar erger maakte.

En ik bleef maar denken, denken, maar ik kwam er niet uit. Ik werd soms gek van mezelf. Het leven werd een strijd. Kreeg ook vaak hoofdpijn. En toen was daar de uitnodiging van mijn werkgever, om eens naar Anouk te gaan…

Tja, wat kan ik over het traject vertellen. Het was eigenlijk meer een soort reis, waarbij Anouk mij vertelde over hoe je naar je gedachten kan kijken. Dat gedachten effect hebben op eigenlijk alles. Bijvoorbeeld op de aanmaak van je stressgevoelens, die weer effect hebben op je lichaam en op je omgeving. En dat je zelf verhalen maakt, kleurt en (her)beleeft. Je leert de gevolgen van hoe je denkt, voelt en handelt. En op een eenvoudige manier leer je hoe je dat ook kan doen vanuit een positieve mindset. Het is een keuze, en elke keer mag je weer opnieuw kiezen.

De sessies waren leerzaam, vaak aha-momenten, en veel puzzelstukjes die prachtig op zijn plek vielen. Wat heb ik het mezelf een partijtje moeilijk gemaakt in het leven!

Het was een reis waarin ik mezelf weer terug vond en weer zin kreeg in het leven.